நெல்லை: ஈழத்தமிழர் காலனி (அகதிகள் முகாம்)

விஜயகாந்த் கட்சிக்கொடி, ஸ்நேகா பிறந்தநாளுக்கு சுவரில் கிறுக்கல் வாழ்த்து என தமிழ்நாட்டிற்குரிய தற்போதைய அடையாளங்களுடன் வரவேற்கிறது தாழையுத்து ஈழத்தமிழர் காலனி (அகதிகள் முகாம்). தென்தமிழகத்தில் நெல்லை மாவட்டத்தில் பிரபல சிமெண்ட் தொழிற்சாலைக்கு எதிர்புறத்தில் இருக்கிறது இந்த முகாம். இங்கு வாழும் குழந்தைகள் பலருக்கு இலங்கை தமிழ் பேச வருவதில்லை. தங்களது நாட்டின் நிலை கூட தெரிகிறதா என்பது சந்தேகமே. ஈழத்தின் பேச்சுத்தமிழை மட்டுமல்ல, கலாச்சார அடையாளங்களும் வளரும் குழந்தைகள் அறியாமலே வளர்கிறார்கள்.

டிசம்பர் 2006 ஒரு அந்திப்பொழுதில் வலைப்பதிவாளர் நண்பர்கள் ஆழியூரான், வரவனையான் செந்தில், நான் மூவருமாக தாழையுத்து சென்றோம். முகாமிற்குள் செல்லத்துவங்கும் போதே முகாமின் நிலை நமது கண்களுக்கு தெரிகிறது. மண்சுவர்,தென்னை ஓலைகளால் வேயப்பட்ட சின்ன சின்ன குடிசைகள் நெருக்கமாக இருக்கிறது. தரை மண்ணால் செய்யப்பட்டு, சாணி பூசப்பட்டிருக்கிறது. மழைக்காலங்களில் தண்ணீர் தேங்கும் தாழ்வான பூமியாதலால் வீடுகளிலும் தண்ணீர் தேங்கி விடும்.

இந்த முகாமில் சுமார் 184 குடும்பங்களை சார்ந்த 605 பேர் இங்கு வாழ்கிறார்கள். முகாமிற்குள் சிறு பெட்டிக்கடைகள் சில இருக்கின்றன. முத்துமாரியம்மன் கோயில் ஒன்று இருக்கிறது. முகாமிலுள்ள மக்களுக்கு தண்ணீர் எடுக்க ஆழ்துழாய் கிணறுகள் அவற்றில் ஒன்று செயல்படாமல் இருக்கிறது, போதிய குடிநீர் இலாத நிலை. சுமார் 300 பெண்கள் வாழுகிற இந்த முகாமிற்கு 3 கழிவறைகள் மட்டுமே. போதிய மருத்துவ வசதி இல்லை. முகாமில் வாழுகிற மக்கள் கூலி வேலைக்கு சென்று வயிற்றுப்பிழைப்பு நடத்துகிறார்கள், அவர்களுக்கு போதிய சம்பளம் வழங்கப்படுவதில்லை.

ஒரு பழைய கிடங்கில் பல குடும்பங்கள் குடியமர்த்தப்பட்டிருக்கிறது. கிடங்கில் சுமார் 4 அடி உயரத்திற்கு 5 அடி X 5 அடி மண்சுவர் கட்டப்பட்டுள்ளது. இந்த இடம் தான் ஒரு குடும்பம் சமைத்து, சாப்பிட்டு, ஓய்வெடுத்து, உறங்கும் வசிப்பிடம். கிடங்கினுள் இப்படி பல குடும்பங்கள் இருக்கையில் அவர்களது வாழ்விற்கான தனிமையோ, போதுமான இடமோ இல்லை. ஓட்டுக்கூரை உடைந்து கீழே விழுந்து நொறுங்குகிறது. குழந்தைகளும், பெரியவர்களும் உயிருக்கு ஆபத்தான இந்த கிடங்கினுள் தங்க வைக்கப்பட்டிருக்கிறார்கள். கிடங்கின் சுற்றுச்சுவர் மண் இடிந்து விழுகிறது. எப்போது ஆபாத்து வருமோ என்ற நிலையில் தான் இவர்கள் வாழ்க்கை. ஒரு நாய் தனது குட்டிகளுடன் அதற்கான இடத்தில் சுகாமாக இருப்பதை கண்ட மனம் சகமனிதர்கள் நாயை விட கேவலமான நிலையில் இருப்பதை கண்டு அழுகிறது.

தாழையுத்து உள்ளாட்சி அமைப்பும், மாவட்ட நிர்வாகம், மாநில அரசு, இந்திய அரசு இவை இந்த மக்களுக்கு அடிப்படைத் தேவையான குடிநீர், குடியிருப்பு, கழிவறைகள், மருத்துவம், தொழிற்கல்வி முதலியவற்றை இதுவரை சரியாக செய்யவில்லை. பன்றியும், நாயும் கூட நல்ல இடத்தில் அடைக்கப்பட்டிருக்கும் நேரத்தில் யுத்தத்தால் உயிருக்கு பயந்து கண்ணீருடன் வருகிற இந்த மக்களுக்கு அடிப்படை வசதிகளை செய்துகொடுக்க நமது அரசு தவறுவது ஏன்? முகாமிற்குள் அரசு உதவி செய்யாதது மட்டுமல்ல, பிற அமைப்புகளையும் உதவி செய்யவிடாமல் தடுக்கும் போக்கு நிலவுகிறது. பாதிக்கப்பட்ட மக்களுக்கும், குழந்தைகளுக்கும் அடிப்படை தேவைகளை மனிதாபிமான அடிப்படையில் செய்யவேண்டியது சகமனிதர்கள் நமது கடமை.

ஈழத்தமிழர் குடியிருப்புகளுக்கு (அகதிகள் முகாமிற்கு) அமைப்புகள் உதவியுடன் வீடு, உணவு, குடிநீர், கழிப்பறை, கல்வி, மருத்துவம் போன்ற அடிப்படை வசதிகளை செய்து கொடுப்பதும், முகாமில் வாழுகிற மக்களுக்கான தொழிற்பயிற்சிகள், கூட்டுறவு முறையிலான வேலைகளை உருவாக்குவதும் காலத்தின் அவசியம். குழந்தைகளுக்கு முறையான கல்வியும், வேலைவாய்ப்புகளும் வழங்கப்படல் அவசியம். முகாமை விட்டு வெளியேறும் போது எங்கள் மூவரின் மனதும் கனமாக இருந்தது.

அகதிகளின் உரிமைகள் என்ன என்பதில் வெளிப்படையான தகவல்கள் இல்லை. அவர்களுக்கு ஆண்டுதோறும் ஒதுக்கப்படுகிற நிதி பற்றியும் செலவுகள் பற்றியும் வெளிப்படையான தகவல்கள் இல்லை. கடந்த 5 ஆண்டுகளாக எவ்வளவு நிதி ஒதுக்கப்பட்டது, அவை எவ்வாறு செலவிடப்பட்டது என்பது பற்றிய தகவல்களை சேகரித்து அடுத்தகட்ட நடவடிக்கைகளுக்கு செல்லவேண்டுமென திட்டமிட்டோம். அதற்கான பணிகள் நடந்துவருகிறது. முகாமை விட்டு வெளியேறும் போது எங்கள் மனது கனமாக இருந்தது . யுத்தமும் அதன் விளைவான 'அகதி' வாழ்வும் கொடியது!










கூரைக்கு கீழே சுவரில் ஸ்நேகாவிற்கு வாழ்த்து கிறுக்கல்!

வரவேற்கும் விஜயகாந்த் கட்சிக்கொடி!

முத்துமாரியம்மன் ஆலயம்

வசதியான இடத்தில் குட்டிகளுடன் நாய்

பாழடைந்த பழைய கிடங்கு வெளித்தோற்றம்

மழை வந்தால் மூழ்கும் நிலையில் குடிசைகள்










சுமார் 4 அடி உயரத்திற்கு 5 அடி X 5 அடி மண்சுவர் கட்டப்பட்ட இந்த இடம் தான் ஒரு குடும்பத்தின் வசிப்பிடம் (கிடங்கிற்குள்)









பல குடும்பங்கள் வசிக்கும் கிடங்கு

இடிந்து விழும் சுவர், அருகே விளையாடும் குழந்தை

-0O0-

நீண்டதூரம் பயணம் செய்து வந்து இந்த முயற்சியில் முன்னின்று செயல்பட்ட செந்தில், தனது வேலைகளுக்கிடையில் உற்சாகமாக ஏற்பாடுகளை செய்து படங்களை எடுத்த ஆழியூரான் என இரண்டு நண்பர்களும் தந்த உழைப்பும், ஊக்கமும் கலந்தது இந்த பதிவு. இந்த முகாமை பாவையிட சென்னை வலைப்பதிவாளர் சந்திப்பு முடிவுகள் ஊக்கத்தை தந்தன.

விடுபட்ட தகவல்களை நண்பர் ஆழியூரான், செந்தில் இருவரும் எழுதவேண்டுகிறேன்.